‘Dag mevrouw, ik ben Sjors,’ zegt hij als hij voor me staat. Ik kijk in de ogen van een slungelige puber met een prachtige bos halflang haar. ‘Fijn dat je er bent Sjors,’ zeg ik. ‘En gecondoleerd met het verlies van je overgrootmoeder.’ Ik zie deze jongen op de dag van de uitvaart voor het …
Er staan twee kinderen bij de voordeur op me te wachten. Een jongen van elf en zijn zusje van acht. Een beetje hieper-de-pieper zijn ze, zoals kinderen dat kunnen richting visite, bij het vieren van een verjaardag bijvoorbeeld. Ik ben hier echter omdat hun vader is overleden en ik vandaag nog een paar details ga …
Ergens boven Groningen moet ik zijn. In de donkere nacht is het toch even zoeken naar de boerderij, die staat aan het einde van een smal weggetje. Midden tussen de landerijen. Er staat een deur open naar de voormalige deel. Bij het ontbreken van een bel loop ik maar naar binnen. Via nog een paar …
Hij was een man van weinig woorden. Creatief, niet op de voorgrond, gek op groen en de natuur, oogvoor inrichting en behoefte aan ruimte. Als ik de ochtend, na de nacht waarin hij is overleden, bij devoordeur sta, wordt er open gedaan door een kleine, tengere vrouw met een prachtige bos grijzekrullen. Hoewel zijn wensen …
Een uitvaartbegeleider is niet alleen functionaris, maar uiteraard ook mens. Soms iets meer dan anders. Op een maandagmiddag in maart ben ik bij mensen thuis. Meneer vertelt en besluit met: ‘In het kort komt het neer op uitbehandelde alvleesklierkanker.’ Even is het stil. Dan vervolgt hij met dat hij graag dingen wil regelen. En antwoord …